یقه‌گیری در ورزش ایران،بلایی که تمامی ندارد

بی اخلاقی در ورزش ایران هر روز دارد بدتر از دیروز می‌شود.

درگیری هادی ساعی با دبیر سازمان لیگ تکواندو اولین و آخرین درگیری در ورزش ایران نخواهد بود.اما همه این ها را که کنار بگذاریم باید این سوال را بپرسیم که این همه بی اخلاقی در ورزش از کجا می آید؟
صرف نظر از اینکه باید از مسئولان کمیته های اخلاق درباره عدم برخورد قاطع و درست با این رفتارها پرسید اما سوال دیگری که پیش می آید این است که چرا چهره های مطرح و سرشناس ورزشی تا این حد گرفتار بی اخلاقی شده اند؟ چه رخ داده که بی اخلاقی ها تا این حد قابل پذیرش شده است؟

بیهوده نیست که بگوییم در ورزش ایران خواه فوتبال و خواه غیرفوتبال هیچ گاه ورزشکاران برای رفتارهای حرفه ای تربیت نمی شوند و در طول دوره قهرمانی خود فقط از نظر فنی به آن ها پرداخته می شود. این یک خلا بزرگ و آسیب زاست که حالا بیش از گذشته نمود پیدا کرده و قطعا در ادامه بدتر هم خواهد شد. ورزشکارانی که برای جایگاهی تعریف شده تربیت نشده اند و نمی دانند وقتی به قله قهرمانی رسیدند باید چه رفتاری انجام دهند؟ نتیجه این تربیت نشدن برای اخلاق حرفه ای ورزش می شود رفتاری که کیانوش رستمی در طول سال های اخیر انجام داده است!

متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.

ویژه های فوتبال ایران